Axenda Mazucu

Asturies y Spania na Alta Edá Media.Un repasu críticu a les cróniques asturianes

El martes 12 de marzu, a les 19H.00', nel llocal social del Atenéu Obreru de Xixón (Cai Francisco Tomás y Valiente, 1-2ª Planta), Ástura organiza una conferencia sobre Asturies y Spania na Alta Edá Media. Un repasu críticu a les cróniques asturianes, a cargu de David Guardado, filólogu, ensayista y Vicepresidente de l'ALLA (Academia de la Llingua Asturiana)

Esta actividá ye una collaboración ente les entidaes del Atenéu Obreru de Xixón y de ÁSTURA, pa facer una actividá mensual en torno a la promoción de la cultura asturiana.

Les principales fontes utilizaes pa conocer el reinu d'Asturies son les llamaes cróniques del ciclu historiográficu d'Alfonso III, o cróniques asturianes; unos testos nos que se reflexaríen de forma cuasi lliteral, según la historiografía tradicional, los acontecimientos de los sieglos anteriores a la so redacción y nos que s'amosaría la perspectiva ideolóxica neogótica de los monarques asturianos, especialmente d'Alfonso III, que sería'l redactor o l'inspirador directu de, a lo menos, una d'elles. Esa historiografía rellacionada col discursu de la ideoloxía nacionalista dominante especialmente nos sieglos XIX y XX pretendió ufiertanos una llectura unívoca y tresparente de la supuesta ideoloxía d'Alfonso III -la dominante n'Asturies de les dos últimes décades del sieglu IX- y que podríemos resumir na esistencia, que conoceríemos pol testu de les cróniques, d'un proyectu d'unificación política peninsular sofitáu nuna ideoloxía neogótica que s'intuiría yá dende'l sieglu VIII pero que s'amosaría yá desarrolláu espresamente nestes cróniques a final del sieglu IX. Estes llectures, afitaes nel imaxinariu popular, yá tán práuticamente desaniciaes nel mundu académicu, pero resurden con puxu anguaño nes corrientes ideolóxiques y lliteraries que surden del nuevu nacionalismu español. Na conferencia, va facese un repasu del contestu de producción de les cróniques, amosando aspectos que puen resultar poco conocíos y parando n'episodios como'l diálogo de Pelayo y Oppas y Cuadonga. Vamos ver asina cómo les coses, munches veces, son mui distintes a como nos les contaron.

David Guardado ye llicenciáu en Filoloxía Inglesa y especialista en Filoloxía Asturiana pola Universidá d'Uviéu. Dirixó la edición dixital de La Nueva España dende 2000 hasta 2010, añu nel que s'incorporó a la estructura del grupu de comunicación Prensa Ibérica, onde anguaño ye parte del equipu que coordina los procesos de tresformación dixital. Autor del ensayu Llingua estándar y normalización llingüística. La revitalización de les llingües subordinaes (Araz, 2008), collabora nos diarios de Prensa Ibérica y n'otros medios escribiendo sobre comunicación, nueves tecnoloxíes y Asturies. La so obra "Nunca Vencida" marca un gran fitu historiográficu na bibliografía sobre Asturies. Activu asturianista dende mui mozu (foi un miembru activu de la Xunta Pola Defensa de la Llingua y fundador de l'Asociación Reciella), la so intención ye siguir trabayando nos próximos años sobre la idea d'Asturies, y, especificamente sobre les ideoloxíes y los discursos alredor de la llingua asturiana. Dende mayu de 2023 ye miembru numberariu de l'Academia de la Llingua Asturiana, institución de la que ye vicepresidente dende ochobre d'esi mesmu añu.