Axenda Mazucu

Dando-y nome a la identidá.La onomástica personal n'Asturies nos últimos dos mil años

CONFERENCIA D'ÁSTURA DEL MARTES 14 DE MAYU:
"DÁNDO-Y NOME A LA IDENTIDÁ. LA ONOMÁSTICA PERSONAL N'ASTURIES NOS ÚLTIMOS DOS MIL AÑOS."
-------------
La conferencia del Doctor en Filoloxía Románica XULIO VIEJO propónnos un averamientu a los nomes de persona documentaos históricamente n'Asturies, dende les poblaciones indíxenes prerromanes hasta l'actualidá.
-------------
Atenéu Obreru de Xixón
Antigua Escuela Comerciu, 2ª planta
19:00 hores
-------------
La conferencia pondrá especialmente'l focu nel momentu formativu de la onomástica romance asturiana, esto ye: ente la época tardorromana y, fundamentalmente, la Edá Media.

Al pie de lo que ye propiamente'l repertoriu de formes onomástiques, el so significáu etimolóxicu o'l so sentíu social, veráse cómo va evolucionando a lo llargo de los sieglos el sistema denominativu al son de los propios cambios sociales o les distintes tipoloxíes (nomes personales, patronímicos, nomes d'oficiu o procedencia, nomatos…), atendiendo a les sos implicaciones culturales y la so forma de constatación en rexistros documentales, na toponimia local, nel propiu usu conversacional… dándo-y forma a un patrimoniu llingüísticu singular definitoriu de lo que ye la nuesa identidá comunitaria.
-----
XULIO VIEJO FERNÁNDEZ (Uviéu, 1968, anque d'ascendencia quirosana), ye Doctor en Filoloxía Románica pola Universidá d'Uviéu, precisamente por mor d'una tesis doctoral defendida en 1996 dedicada a la onomástica histórica asturiana: "La onomástica asturiana bajomedieval: nombres de persona y procedimientos denominativos en Asturias de los siglos XIII al XV" (Max Niemeyer Verlag, Tübingen, 1998), desenvuelta nel marcu del proyectu internacional PatRom (Patronymica Romanica) coordináu n'Asturies por Ana María Cano.

Investigador formáu nes universidades d'Uviéu y Trier (Alemaña), Profesor de la Universidá d'Uviéu dende 1994 y miembru del grupu d'investigación Seminariu de Filoloxía Asturiana, casi tola so xera investigadora (qu'inclúi más de 15 llibros y decenes de artículos) céntrase nos estudios de ámbitu asturianu, una especialización matizada a un doble sen: la orientación comparatista de les sos investigaciones (nun marcu hispánicu y románicu más ampliu) y, otra manera, el carácter xeneralista de les mesmes (qu'inclúin estudios llingüísticos y lliterarios, históricos y actuales, y diversos enfoques: fonoloxía, gramática, pragmática, sociollingüística, llingüística computacional, etc.

Al ámbitu de la llingüística histórica pertenecen delles de les sos principales aportaciones: amás de la tesis citada (y otres publicaciones sobre antroponimia) pueden xuntase otros trabayos sobre historia de la llingua (La formación histórica de la llingua asturiana, Trabe, Uviéu, 2003; La llingua asturiana al traviés de los sieglos, Trea, Xixón, 2022), la lliteratura (Llingua y cultura lliteraria na Edá Media asturiano-lleonesa, Uviéu, 2004) o la fonoloxía (Una introducción a la fonoloxía asturiana, Uviéu, 2021), entre otros publicaos dientro y fuera d'España (incluyendo revistes prestixoses como Verba, Estudis Romànics, International Journal of the Sociology of Language, etc).

Foi responsable del corpus textual Eslema de la Universidá d'Uviéu, del que salió'l primer traductor automáticu del asturianu en 2010 y director de la Revista de Filoloxía Asturiana (entre 2001-2018). Nos últimos años, publicó el volume Paremias populares asturianas, como volumen 4 de la Biblioteca de Fraseología y Paremiología del Instituto Cervantes (2014) y foi'l responsable de la exposición Voces. La llingua n'Asturies al traviés de los sieglos (2018).

Anguaño, dende 2021, ye'l director científicu del Proyectu Fernán-Coronas, entamáu a comuña ente la Fundación Valdés-Salas, el Principáu d'Asturies y la Universidá d'Uviéu pa recopilar, catalogar y dixitalizar y poner en rede los fondos documentales d'esti autor asturianu.

Ye tamién autor d'obres lliteraries n'asturianu, en distintos xéneros: poesía (Les etimoloxíes del silenciu, de 1997), cuentu (Les falcatrúes del demoniu, de 1992) o novela (Los araxales de la vida, 2002 o Onde'l caos se texe y se destexe, 2021), ente otro.